Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2007

Το ταξίδι μου τελειώνει στο σπίτι του Γιώργου με ποδόσφαιρο και φαγητό στο σαλόνι!

Γεια σας.
Σήμερα αγαπημένοι μου φίλοι θα με φιλοξενήσει ο φίλος μου ο Γιώργος.

Μόλις λοιπόν χτύπησε το κουδούνι μάζεψε τα βιβλία του και ξεκινήσαμε για το σπίτι του. Σιγά σιγά φτάσαμε στο πάρκο που τώρα πια το ξέρω κι εγώ, μετά από τόσους φίλους που έχω επισκεφθεί και σ' ένα λεπτό ήμασταν σπίτι του.

Εκεί μας περίμενε η γιαγιά του και η μικρή του αδερφή η Πηνελόπη - Μαρία που είναι πολύ όμορφο και ευγενικό κοριτσάκι. Η γιαγιά του Γιώργου τον βοήθησε να βγάλει τα παπούτσια του και το μπουφάν του, γιατί ξέχασα να σας πω, πως ο Γιώργος έχει σπάσει τον αντίχειρά του και δυσκολεύεται να κάνει κάποια πράγματα.

Μόλις πολύναμε τα χέρια μας, η γιαγιά του ετοίμασε το τραπέζι για φαγητό. Ευτυχώς γιατί μου τρέχανε τα σάλια από τις μυρωδιές που έρχονται από την κουζίνα. Σνίτσελ με πατάτες τηγανιτές, σαλάτα ντομάτα και φέτα στόλιζαν το τραπέζι μας με μια ωραία ανθοδέσμη που όπως έμαθα την πήρε ο μπαμπάτους στη μαμά του για τη γιορτή των ερωτευμένων. Το μπαμπά του Γιώργου δυστυχώς δε θα μπορέσω να τον γνωρίσω για΄τι όπως μου είπε έφυγε σήμερα το πρωί ταξίδι για δουλειές.

Μόλις τελειώσαμε το φαγητό ήρθε και η μαμά τοου Γιώργου από τη δουλειά και αφού μας χαιρέτησε και με καλωσόρισε στο σπίτι τους, μας φίλησε όλου ςγλυκά και μας χάιδεψε το κεφάλι.

Τώρα ήρθε η ώρα για τα μαθήματα. Η Πηνελόπη πήγε στο δωμάτιό της κι εγώ ακολούθησα τ Γιώργο στο δικό του. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Ήταν ένα πολύ όμορφο δωμάτιο με το γραφείο του, την τηλεόρασή του, αλλά αυτό που μου άρεσε πιο πολύ ήταν η απρόπαυρη ηλεκτρική κιθάρα που ήταν στη γωνία.

- Δικιά σου είναι αυτή η κιθάρα;
- Ναι, μου απαντάε. Πηγαίνω κιθάρα σχεδόν δύο χρόνια. Θα σου έπαιζα κάτι, αλλά με το χέρι μου σπασμένο δε μπορώ.
- Δεν πειράζει του απαντώ κι έκατσα δίπλα στην κιθάρα του για να μπορέσει να κάνει τα μαθήματά του.

Μετά από αρκετή ώρα τα μαθήματα τελείωσαν και πήγαμε να καθίσουμε στο σαλόνι.
Εκεί μας περίμενε η μαμά του και μας ρώτησε τι θέλαμε να κάνουμε. Τελικά αποφασίσαμε να πάμε σινεμά και μετά να παίξουμε μπόουλιγκ. Έτσι κι έγινε! Πήγαμε στον κινηματογράφο και είδαμε το Γκάρφιλντ. Με πολλά ποπ-κορν και αναφυκτικό καθίσαμε στις αναπαυτικές πολυθρόνες του κινηματογράφου.

Μόλις τελείωσε το έργο πήγαμε να παίξουμε μπόουλιγκ όπως το είχαμε αποφασίσει αλλά είχε τόσο πολύ κόσμο που τελικάδε καθίσαμε γιατί θα αργούσαμε πολύ και την άλλη μέρα ο Γιώργος και η Πηνελόπη-Μαρία είχανε σχολείο. Γι αυτό η μαμά του μας πήρε και αφού αγοράσαμε φαγητό απ' έξω, πήγαμε στο σπίτι και καθίσαμε να δούμε τηλεόραση και να φάμε.

Η τηλεόραση είχε το αγαπημένο μας άθλημα, το ποδόσφαιρο. Ο γώνας ήταν ανάμεσα στη Ληντς - Παναθηναϊκό. Ήταν τέλεια. Φαγητό σοτ σαλόνι και ποδόσφαιρο, ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Μόλις λοιπόν τελείωσε ο αγώνας βάλαμε τις πιτζάμες μας, πλέναμε τα δόντια μας και πήγαμε στο δωμάτιο του Γιώργου για ύπνο. Ήμασταν πολύ κουρασμένοι.
- Καληνύχτα Γιώργο.
- Καληνύχτα Παλληνέα μου είπε!
- Δε θα την ξεχάσω ποτέ τη μέρα αυτή. Είμαι πλύ χαρούμενος που σ' έχω φίλο μου.
- Κι εγώ του είπα και τα μάτια μου έκλεισαν...