Στο σπίτι της Χριστίνας

Σήμερα βρίσκομαι στο σπίτις της Χριστίνας. Η Χριστίνα είναι ένα χαριτωμένο κοριτσάκι που πάει τετάρτη τάξη, στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Σταυρούπολης. Έχει μια μικρή αδερφή που τη λένε Ελένη κι είναι ενάμιση χρονών.
Όταν ήρθαμε απ' το σχολείο πεινούσαμε σαν λύκοι και φάγαμε γιουβαρελάκια που έφτιαξε η μαμά της. Αργότερα πήγαμε στο δωμάτιό της, όπου ήταν μεγάλο και πολύ φωτεινό. Με έβαλε να κάτσω στο γραφείο και κάναμε τα μαθήματά της. Στις 6.30 μ.μ. η Χριστίνα πήγε στο φροντιστήριο αγγλικών της και μου υποσχέθηκε πως όταν γυρίσει θα πάμε στο Επταπύργιο (στα κάστρα).
Μόλις πήγε 7.45 μμ. περάσαμε μαζί με τους γονείς και πήραμε τη Χριστίνα απ' τ' Αγγλικά για να πάμε στα κάστρα. Οι δρόμοι στα κάστρα είναι ανηφορικοί και οι περισσότεροι είναι με πλακόστρωτο. Από κει ψηλά φαίνεται όλη η πόλη. Έχει γραφικά σοκάκια και καμάρες στην είσοδο και στην έξοδο. Πριν από χρόνια στα κάστρα υπήρχαν φυλακές, τώρα είναι μουσείο. Αφού ήπιαμε ένα χυμό γυρίσαμε κουρασμένοι στο σπίτι. Ήπιαμε ένα ποτήρι γάλα και πήγαμε για ύπνο. Έτσι τελείωσε μια όμορφη μέρα με τη Χριστίνα και θα μου μείνει αξέχαστη.
Αυτή ήταν η ιστορία μου με τη Χριστίνα.